Διαβάστε τι απαντάει το ChatGPT στο "επιχείρημα"... "δεν πειράζει ο προσωπικός αριθμός, γιατί μας παρακολουθούν ούτως ή άλλως".
📌 ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ:
"Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση (ή τα μεγάλα συστήματα) τα ξέρουν όλα – μέσω κινητών, social media, καρτών, κ.λπ., οπότε ο Προσωπικός Αριθμός δεν αλλάζει κάτι."
🎯 ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
1. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ "διασκορπισμένων" και "κεντρικά συγκεντρωμένων" δεδομένων
Το ότι διάφορες πληροφορίες υπάρχουν σε πολλαπλές βάσεις (π.χ. κινητός πάροχος, Facebook, τράπεζα) δεν σημαίνει ότι είναι συγκεντρωμένες ή εύκολα προσβάσιμες από το κράτος ή οποιονδήποτε τρίτο.
Ο Προσωπικός Αριθμός λειτουργεί ως κόμβος που ενώνει όλα αυτά τα δεδομένα. Δηλαδή, αντί να είναι "διασκορπισμένα κομμάτια του παζλ", το κράτος αποκτά ολική, άμεση και συνδεδεμένη εικόνα της ζωής σου.
👉 Αυτό είναι τεράστια ποιοτική διαφορά.
2. Το "χρησιμοποιώ social media" είναι εθελοντικό και αναστρέψιμο — ο Π.Α. όχι
Αν κάποιος δεν θέλει το Facebook, το διαγράφει.
Αν δεν θέλει να πληρώνει με κάρτα, χρησιμοποιεί μετρητά.
Αν δεν θέλει smartphone, έχει dumbphone.
🛑 Ο Προσωπικός Αριθμός είναι υποχρεωτικός, μόνιμος, και αναπόφευκτος για την πρόσβαση σε θεμελιώδεις κρατικές υπηρεσίες (Υγεία, Φορολογία, Παιδεία, Ασφάλιση). Δεν υπάρχει "opt-out".
3. Η διαφορά είναι η ισχύς και ο έλεγχος – όχι μόνο τα δεδομένα καθαυτά
Η Google και το Facebook έχουν πολλά για εμάς – αλλά δεν μπορούν να μας φυλακίσουν, να μας φορολογήσουν ή να μας αρνηθούν επίδομα.
Το κράτος όμως μπορεί. Όταν το κράτος έχει όλα τα δεδομένα συγκεντρωμένα και διασυνδεδεμένα, αποκτά απόλυτη εξουσία.
📌 Άρα, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποιος "ξέρει", αλλά ποιος έχει την εξουσία να χρησιμοποιήσει αυτή τη γνώση εναντίον σου.
4. Ο Π.Α. κάνει εύκολη την αυτοματοποίηση διακρίσεων και ελέγχου
Το κράτος μπορεί πλέον να κάνει μαζικά profiling, scoring, αποκλεισμούς ή και πειραματισμούς πολιτικής με ένα click.
Π.χ.: "Αυτοματοποιημένος αποκλεισμός από παροχές για όσους δεν έχουν φορολογική ή εργασιακή συμμόρφωση το τελευταίο εξάμηνο" – χωρίς ανθρώπινο έλεγχο ή δυνατότητα αντίδρασης.
🎯 Ο Π.Α. επιτρέπει την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών πιο εύκολα, άμεσα, και "αθόρυβα".
5. Η αποδοχή μιας παραβίασης δεν νομιμοποιεί περισσότερες
Το ότι έχουμε παραδώσει κομμάτια της ιδιωτικότητάς μας σε ιδιωτικές εταιρείες δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε και από τα δικαιώματά μας έναντι του κράτους.
Αντίθετα, αυτό είναι επιχείρημα υπέρ της αυξημένης προστασίας, όχι της παραίτησης.
📌 Αν πνιγόμαστε ήδη μέχρι το λαιμό, δεν λέμε "δεν πειράζει, ας φτάσει το νερό μέχρι το κεφάλι".
✅ Συνοψίζοντας: Η σωστή απάντηση είναι:
> Το επιχείρημα ότι "έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" είναι παραπλανητικό, γιατί αγνοεί τη θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στην αποσπασματική πληροφόρηση και στην συγκεντρωτική, συνδεδεμένη και υποχρεωτική ψηφιακή επιτήρηση που μπορεί να δημιουργήσει ο Προσωπικός Αριθμός.
Το θέμα δεν είναι μόνο τι ξέρουν, αλλά ποιος το ξέρει, πόσο εύκολα το συνδέει, και τι μπορεί να κάνει με αυτό.
Και κυρίως, αν έχεις τη δυνατότητα να το ελέγξεις ή όχι.
Διαβάστε τι απαντάει το ChatGPT στο "επιχείρημα"... "δεν πειράζει ο προσωπικός αριθμός, γιατί μας παρακολουθούν ούτως ή άλλως".
📌 ΤΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ:
"Έτσι κι αλλιώς η κυβέρνηση (ή τα μεγάλα συστήματα) τα ξέρουν όλα – μέσω κινητών, social media, καρτών, κ.λπ., οπότε ο Προσωπικός Αριθμός δεν αλλάζει κάτι."
🎯 ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
1. Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ "διασκορπισμένων" και "κεντρικά συγκεντρωμένων" δεδομένων
Το ότι διάφορες πληροφορίες υπάρχουν σε πολλαπλές βάσεις (π.χ. κινητός πάροχος, Facebook, τράπεζα) δεν σημαίνει ότι είναι συγκεντρωμένες ή εύκολα προσβάσιμες από το κράτος ή οποιονδήποτε τρίτο.
Ο Προσωπικός Αριθμός λειτουργεί ως κόμβος που ενώνει όλα αυτά τα δεδομένα. Δηλαδή, αντί να είναι "διασκορπισμένα κομμάτια του παζλ", το κράτος αποκτά ολική, άμεση και συνδεδεμένη εικόνα της ζωής σου.
👉 Αυτό είναι τεράστια ποιοτική διαφορά.
2. Το "χρησιμοποιώ social media" είναι εθελοντικό και αναστρέψιμο — ο Π.Α. όχι
Αν κάποιος δεν θέλει το Facebook, το διαγράφει.
Αν δεν θέλει να πληρώνει με κάρτα, χρησιμοποιεί μετρητά.
Αν δεν θέλει smartphone, έχει dumbphone.
🛑 Ο Προσωπικός Αριθμός είναι υποχρεωτικός, μόνιμος, και αναπόφευκτος για την πρόσβαση σε θεμελιώδεις κρατικές υπηρεσίες (Υγεία, Φορολογία, Παιδεία, Ασφάλιση). Δεν υπάρχει "opt-out".
3. Η διαφορά είναι η ισχύς και ο έλεγχος – όχι μόνο τα δεδομένα καθαυτά
Η Google και το Facebook έχουν πολλά για εμάς – αλλά δεν μπορούν να μας φυλακίσουν, να μας φορολογήσουν ή να μας αρνηθούν επίδομα.
Το κράτος όμως μπορεί. Όταν το κράτος έχει όλα τα δεδομένα συγκεντρωμένα και διασυνδεδεμένα, αποκτά απόλυτη εξουσία.
📌 Άρα, το πρόβλημα δεν είναι μόνο ποιος "ξέρει", αλλά ποιος έχει την εξουσία να χρησιμοποιήσει αυτή τη γνώση εναντίον σου.
4. Ο Π.Α. κάνει εύκολη την αυτοματοποίηση διακρίσεων και ελέγχου
Το κράτος μπορεί πλέον να κάνει μαζικά profiling, scoring, αποκλεισμούς ή και πειραματισμούς πολιτικής με ένα click.
Π.χ.: "Αυτοματοποιημένος αποκλεισμός από παροχές για όσους δεν έχουν φορολογική ή εργασιακή συμμόρφωση το τελευταίο εξάμηνο" – χωρίς ανθρώπινο έλεγχο ή δυνατότητα αντίδρασης.
🎯 Ο Π.Α. επιτρέπει την εφαρμογή τέτοιων πολιτικών πιο εύκολα, άμεσα, και "αθόρυβα".
5. Η αποδοχή μιας παραβίασης δεν νομιμοποιεί περισσότερες
Το ότι έχουμε παραδώσει κομμάτια της ιδιωτικότητάς μας σε ιδιωτικές εταιρείες δεν σημαίνει ότι πρέπει να παραιτηθούμε και από τα δικαιώματά μας έναντι του κράτους.
Αντίθετα, αυτό είναι επιχείρημα υπέρ της αυξημένης προστασίας, όχι της παραίτησης.
📌 Αν πνιγόμαστε ήδη μέχρι το λαιμό, δεν λέμε "δεν πειράζει, ας φτάσει το νερό μέχρι το κεφάλι".
✅ Συνοψίζοντας: Η σωστή απάντηση είναι:
> Το επιχείρημα ότι "έτσι κι αλλιώς τα ξέρουν όλα" είναι παραπλανητικό, γιατί αγνοεί τη θεμελιώδη διαφορά ανάμεσα στην αποσπασματική πληροφόρηση και στην συγκεντρωτική, συνδεδεμένη και υποχρεωτική ψηφιακή επιτήρηση που μπορεί να δημιουργήσει ο Προσωπικός Αριθμός.
Το θέμα δεν είναι μόνο τι ξέρουν, αλλά ποιος το ξέρει, πόσο εύκολα το συνδέει, και τι μπορεί να κάνει με αυτό.
Και κυρίως, αν έχεις τη δυνατότητα να το ελέγξεις ή όχι.