Φανταστείτε ότι 15.000 άνθρωποι μπορούν να ακούνε ακόμα και τον παραμικρό ψίθυρο χωρίς να χρησιμοποιούνται μικρόφωνα. Κι όμως δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για το Ελληνικό Θέατρο των Συρακουσών στην Σικελία που κατασκευάστηκε τον 5ο αιώνα προ Χριστού.
Πώς όμως είχαν καταφέρει εκείνη την εποχή οι Αρχαίοι Έλληνες να κάνουν χιλιάδες θεατές να ακούνε πεντακάθαρα κάθε λέξη μέχρι και στις τελευταίες θέσεις του θεάτρου;;;
Η απάντηση βρίσκεται ουσιαστικά στην Γεωμετρία : η τοποθέτηση των ασβεστολιθικών βράχων είχε γίνει με τέτοια μαθηματική ακρίβεια από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Δημοκόπο τον Μύριλλο, που κατάφερε να καταλήγουν οι φωνές των ηθοποιών ακόμα και στις τελευταίες θέσεις του θεάτρου, δημιουργώντας ένα μοναδικό αριστούργημα ακουστικής εκείνη την εποχή.
Ακόμα λοιπόν και μία καρφίτσα να πέσει στο κέντρο του θεάτρου, ο ήχος που παράγεται, καταλήγει μέχρι την κορυφή του. Αλλά φανταστείτε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες το είχαν πετύχει αυτό πριν από 3.000 χρόνια χωρίς υπολογιστές και ακουστικές προσομοιώσεις που χρησιμοποιούνται στην σημερινή εποχή για την αναπαράσταση και την ανάλυση της συμπεριφοράς του ήχου σε ένα περιβάλλον. Δηλαδή, με πιο απλά λόγια είχαν ήδη κατανοήσει από τότε τα μυστικά των ηχητικών κυμάτων.
Αυτό λοιπόν το Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο που είναι το τρίτο σε μέγεθος μετά από της Μιλήτου και της Μεγαλόπολης, αποδεικνύει ότι η ανθρώπινη ευφυία δεν έχει όρια και ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν πραγματικά πρωτοπόροι, σε μία εποχή που δεν υπήρχαν τα τεχνολογικά μέσα που έχουμε εμείς σήμερα.