Έ𝝼𝝰ς 𝝾𝝺𝝾𝝹𝝺𝝶𝞀𝞈𝝻έ𝝼𝝾ς ά𝝼𝝷𝞀𝞈𝝿𝝾ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝿𝝸𝝾 𝝴ύ𝝹𝝾𝝺𝝾 𝝼𝝰 𝝵ή𝞂𝝴𝝸 𝝳ί𝞆𝞈ς 𝝼𝝰 𝞃𝝾𝝼 𝝰𝝲𝝰𝝿𝝾ύ𝝼 𝝿𝝰𝞀ά 𝝳ί𝞆𝞈ς 𝝼❜ 𝝰𝝲𝝰𝝿ά. Το να μην μας αγαπούν είναι σκληρό, όμως το να μην αγαπάμε είναι η χειρότερη μορφή αναπηρίας. Η διαφορά αυτή δεν είναι απλώς συναισθηματική• είναι υπαρξιακή. 𝝜 𝝸𝝹𝝰𝝼ό𝞃𝝶𝞃𝝰 𝝼𝝰 𝝰𝝲𝝰𝝿άς 𝝳𝝴𝝼 𝝴𝝽𝝰𝞀𝞃ά𝞃𝝰𝝸 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝝰𝝼𝞃𝝰𝝿ό𝝳𝝾𝞂𝝶, 𝝰𝝺𝝺ά 𝝰𝝿ό 𝞃𝝶𝝼 𝝴𝞂𝞈𝞃𝝴𝞀𝝸𝝹ή 𝝿𝝺𝝶𝞀ό𝞃𝝶𝞃𝝰 και την ψυχική ωριμότητα. Όταν κάποιος έχει καλλιεργήσει μέσα του την αγάπη ως στάση ζωής, δεν την προσφέρει για να λάβει, αλλά επειδή η ίδια η προσφορά τον καθιστά αυθεντικά ζωντανό. Επιπλέον, η πράξη της αγάπης λειτουργεί θεραπευτικά. Ανοίγει δρόμους προς την ενσυναίσθηση, την αποδοχή και την αυτογνωσία. Τελικά, η πραγματική ολοκλήρωση δεν έρχεται από το να αγαπηθείς, αλλά από τον τρόπο που αγαπάς. 𝝟𝝸 𝝰𝝼 𝝶 𝝰𝝲ά𝝿𝝶 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝶 𝝰𝝿ό𝝺𝞄𝞃𝝶 𝝿𝞀ά𝝽𝝶 𝝴𝝺𝝴𝞄𝝷𝝴𝞀ί𝝰ς, 𝞃ό𝞃𝝴 𝝿ό𝞂𝝾 𝝴𝝺𝝴ύ𝝷𝝴𝞀𝝾ς 𝝴ί𝝼𝝰𝝸 𝝴𝝹𝝴ί𝝼𝝾ς 𝝿𝝾𝞄 𝝳𝝴𝝼 𝝰𝝲𝝰𝝿ά 𝞃ί𝝿𝝾𝞃𝝰;
Κείμενο & Εικόνα: Γιώργος Θανάσης