Όλοι μισούν τις σφήκες, αλλά δεν θα έπρεπε:
Οι λόγοι που είναι αναπόσπαστο κομμάτι του οικοσυστήματος
Μία επιστήμονας εξηγεί τους λόγους για να εκτιμήσουμε ένα από τα πιο παραγνωρισμένα πλάσματα της φύσης.
Έξι μήνες μετά τη δημοσίευση του έργου του:
«Η Καταγωγή των Ειδών», ο Κάρολος Δαρβίνος έγραψε μια επιστολή στον φίλο του, Άσα Γκρέι.
Ο Βρετανός φυσιοδίφης και βιολόγος, είχε ταραχτεί και αιτία ήταν μία οικογένεια ιχνευμονίδων -παρασιτικών σφηκών, που γεννούν τα αυγά τους στο σώμα άλλων οργανισμών, όπως οι κάμπιες.
Όταν τα μωρά των σφηκών εκκολαφθούν, τρώνε τον ξενιστή τους «Δεν μπορώ να πείσω τον εαυτό μου ότι ένας ευεργετικός και παντοδύναμος Θεός θα είχε σκόπιμα δημιουργήσει τις ιχνευμονίδες», έγραψε ο Δαρβίνος.
Και το συγκεκριμένο έντομο αναφέρεται ως ένας από τους λόγους που τον οδήγησαν να αμφισβητήσει τη θεϊκή δημιουργία.
Το μίσος για τις σφήκες χρονολογείται χιλιάδες χρόνια πίσω - ο Αριστοτέλης τις υποβάθμισε ως «στερούμενες των εξαιρετικών χαρακτηριστικών» που έχουν οι μέλισσες.
Όμως η Seirian Sumner, καθηγήτρια συμπεριφορικής οικολογίας στο University College London (UCL), θέλει να δείξει ότι οι σφήκες είναι πολύ περισσότερες από αυτό που φαίνεται.
Έχει αφιερώσει την καριέρα της ως ζωολόγος στη μελέτη αυτών των εντόμων? έχει γράψει ένα βιβλίο για αυτές και ακόμα και το προφίλ της στο Instagram είναι “waspprof”.
Πρόσφατα, η ίδια συμμετείχε στην έκθεση World of Wasps στο Μουσείο Ζωολογίας Grant του UCL στο Λονδίνο.
Στόχος της έκθεσης είναι να «αποκαλύψει τις αθέατες ζωές των σφηκών».
Μιλώντας στο CNN, η Sumner παρουσίασε τους πέντε βασικούς λόγους για τους οποίους όλοι θα έπρεπε να αγαπάμε τις σφήκες.
Έλεγχος παράσιτων
«Οι σφήκες είναι οι φυσικοί ελεγκτές παρασίτων.
Ένας κόσμος χωρίς σφήκες θα σήμαινε ότι θα καταφεύγαμε σε περισσότερα χημικά για να ελέγξουμε τους πληθυσμούς άλλων εντόμων και οργανισμών που δεν μας αρέσουν:
κάμπιες, αφίδες, αράχνες, σκαθάρια – ό,τι μπορείτε να φανταστεί κανείς .
Υπάρχει πάντα μια σφήκα που τα κυνηγά.
Έτσι οι σφήκες είναι πραγματικά σημαντικοί κορυφαίοι θηρευτές για τη ρύθμιση των πληθυσμών εντόμων στα οικοσυστήματα».
Επικονίαση
«Οι μέλισσες τσιμπούν κι όμως το ανεχόμαστε γιατί ξέρουμε τι προσφέρουν. Καταλαβαίνουμε ότι είναι σημαντικές στα οικοσυστήματα ως επικονιαστές.
Οι σφήκες είναι εξίσου σημαντικές.
Όπως και οι μέλισσες, επισκέπτονται λουλούδια για να πάρουν νέκταρ.
Παρόλο που κυνηγούν, το θήραμα προορίζεται για τους απογόνους τους, όχι για τις ίδιες.
Χρειάζονται διατροφή και την παίρνουν από τα λουλούδια, ακριβώς όπως κάνουν οι μέλισσες.»
Φάρμακα.
«Ορισμένα δηλητήρια σφηκών μπορεί ενδεχομένως να θεραπεύουν τον καρκίνο. (Μελέτη έδειξε ότι ένα είδος σφήκας που απαντάται στη Βραζιλία, μπορεί να σκοτώνει καρκινικά κύτταρα χωρίς να βλάπτει τα υγιή κύτταρα γύρω τους).
Οι σφήκες έχουν επίσης πολλές αντιβιοτικές ουσίες στο δηλητήριό τους και πάνω στο σώμα τους, τις οποίες και χρησιμοποιούν για να διατηρούν το θήραμά τους «καθαρό» από ασθένειες. Πρέπει να αρχίσουμε να αξιοποιούμε τις μικροβιακές άμυνες που έχουν οι σφήκες».
Τροφή.
«Οι σφήκες αποτελούν δημοφιλή πηγή διατροφής για ανθρώπους σε όλο τον κόσμο.
Ιδιαίτερα στην Ασία, οι άνθρωποι λατρεύουν να τρώνε σφήκες.
Βράζουν τις προνύμφες ή τις αποξηραίνουν, τις ανακατεύουν με λίγο τσίλι – δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο.
Έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη, χαμηλά λιπαρά και υπάρχουν ακόμα και περιοχές του κόσμου όπου οι άνθρωποι εκτρέφουν ενεργά σφήκες για να παράγουν αρκετές από αυτές τις ζουμερές, καταπληκτικές προνύμφες, επειδή αποτελούν τόσο σημαντική πηγή τροφής.»
Παραγωγή χαρτιού.
«Είναι άριστες δημιουργοί χαρτιού και υπάρχει η ιδέα ότι μάθαμε πώς να φτιάχνουμε χαρτί παρατηρώντας τις σφήκες.
Οι περισσότεροι έχουν δει μια σφήκα να μαζεύει φλοιό από δέντρα ή από ξύλινους φράκτες.
Το ανακατεύει με το σάλιο της και το απλώνει σε πανέμορφο, λεπτό χαρτί, με το οποίο κατασκευάζει αυτές τις τεράστιες και περίπλοκες φωλιές όπου ζει.
Το χαρτί μέσα σε αυτές τις φωλιές πραγματικά αξίζει περαιτέρω παρατήρησης. Υπάρχουν τρεις διαφορετικοί τύποι.
Εξωτερικά, υπάρχει το περίβλημα που κατασκευάζεται γρήγορα και πρόχειρα.
Στο εσωτερικό, υπάρχουν οι κηρήθρες που είναι ελαφριές αλλά ανθεκτικές, σαν τους ορόφους σε ένα πολυώροφο κτίριο.
Οι κηρήθρες συνδέονται μεταξύ τους με έναν τρίτο τύπο χαρτιού, ο οποίος είναι πολύ ισχυρός και συμπαγής. Αν προσπαθήσεις να το τραβήξεις με τα χέρια σου, απλώς δεν γίνεται.
Όλα αυτά μέσα σε μία μόνο φωλιά σφηκών».
Κοινωνικό μοντέλο
«Η σφήκα Polistes είναι σαν την εντομολογική εκδοχή ενός σουρικάτα.
Σε αντίθεση με τις κοινές σφήκες και τις μέλισσες, όπου τα άτομα είναι προκαθορισμένα να γίνουν βασίλισσες ή εργάτριες κατά την ανάπτυξή τους, αυτές εδώ, όταν βγαίνουν στην ενήλικη ζωή, έχουν όλες τις επιλογές.
Μπορούν να γίνουν βασίλισσες, να είναι εργάτριες, να ξεκινήσουν ως εργάτριες και να γίνουν βασίλισσες αργότερα.
Είναι ακριβώς όπως οι κοινωνίες των σουρικάτων, όπου υπάρχουν αναπαραγωγικά και μη αναπαραγωγικά άτομα που προσέχουν για αρπακτικά ή αναζητούν τροφή.
Όλοι βοηθούν ο ένας τον άλλον, και αυτό ακριβώς κάνουν και αυτές οι σφήκες. Μας βοηθούν να κατανοήσουμε την εξελικτική της έννοιας του αλτρουισμού – γιατί ένα άτομο να εγκαταλείψει την ευκαιρία του να αναπαραχθεί προκειμένου να βοηθήσει κάποιο άλλο να το κάνει.
Αυτές οι σφήκες ήταν πολύ σημαντικές για να καταλάβουμε γιατί τα ζώα επιλέγουν να ζουν σε κοινωνικές ομάδες».

ΠΟΛΛΟΙ ΦΟΡΟΎΝ ΣΚΟΎΡΑ ΓΥΑΛΙΆ ΗΛΊΟΥ ΑΠΌ ΤΙΣ 6 ΤΟ ΠΡΩΊ ΜΈΧΡΙ ΤΙΣ 9 ΤΟ ΒΡΆΔΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΤΑ ΒΓΆΖΟΥΝ ΟΎΤΕ ΤΙΣ ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΈΝΕΣ ΜΈΡΕΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΏΝΑ...
Ο Ήλιος έχει αρχίσει να ανεβάζει την συχνότητα δόνησής του και το φως του θα συνεχίσει να γίνεται όλο και πιο ευεργετικό για κάθε μορφή ζωής στον πλανήτη μάς.
Η υπόφυση του ανθρώπινου εγκέφαλου, είναι ένας αδένας στο μέγεθος μπιζελιού που διαγείρεται από την ηλιακή ακτινοβολία και τις υπεριώδεις ακτίνες και έχει τον γενικότερο έλεγχο του μεγαλύτερου μέρος παραγωγής ορμονών του σώματός μας, παράγοντας οκτώ τουλάχιστον ορμόνες.
Ελέγχει την δραστηριότητα τών άλλων ενδοκρινικών ανέμων και τών κυττάρων που παράγουν ορμόνες.
Τα σκούρα γυαλιά ηλίου σε συνδυασμό με τήν τεχνητή συννεφιά που δημιουργούν τα chemtrails, μπλοκάρουν τη λειτουργία της υπόφυσης επιφέροντας γενική διαταραχή σε όλη τη λειτουργία του οργανισμού, προκαλώντας κατάθλιψη, νευρικότητα και εξασθένιση.
📌Γυαλιά ηλίου: Ο πιο ήπιος, κοινωνικά αποδεκτός τρόπος να απορρυθμίσεις τον εγκέφαλό σου.
Το κεφάλι είναι το πιο εκτεθειμένο μέρος του σώματος στον ήλιο.
Κι όμως, το μελάνωμα εκεί είναι εξαιρετικά σπάνιο.
Ο ήλιος, όταν υπάρχει ισορροπία, κάνει μόνο καλό.
Κι όμως, κάποιος αποφάσισε να μας πει ότι το φως είναι επικίνδυνο και πρέπει να το μπλοκάρουμε με γυαλιά ηλίου.
Γιατί όμως αυτό δεν είναι απλά περιττό. Είναι και επικίνδυνο.
Τι κάνουν τα γυαλιά ηλίου στον εγκέφαλο?
Το φως του ήλιου που πέφτει στα μάτια (ιδίως το μπλε-φάσματος φως), μεταφέρεται μέσω των φωτοευαίσθητων γαγγλιακών κυττάρων στον υπερχιασματικό πυρήνα (SCN) του υποθαλάμου.
Ο SCN είναι το "κεντρικό ρολόι" του σώματος.
📌Από εκεί συγχρονίζονται:
Ο ύπνος (μέσω μελατονίνης)
Η διάθεση (μέσω σεροτονίνης, ντοπαμίνης),
Το άγχος και η φλεγμονή (μέσω κορτιζόλης),
Η ενδοκρινική λειτουργία (π.χ. ACTH, TSH, GH),
Η ανοσορρύθμιση, η μεταβολική ισορροπία, η αντικαρκινική επαγρύπνηση.
📌Με τα γυαλιά ηλίου:
Μπλοκάρεις τις φωτεινές εντολές.
Ο εγκέφαλος νομίζει ότι βραδιάζει ή έχει συννεφιά.
Η σεροτονίνη πέφτει και έτσι η διάθεση, η ενέργεια, η νευροπλαστικότητα καταρρέουν.
Η παραγωγή μελατονίνης απορρυθμίζεται με συνέπεια τήν διαταραχή ύπνου και του κιρκάδιου ρυθμού.
Η έκκριση κορτιζόλης διαταράσσεται δημιουργώντας φλεγμονές, μειωμένη αντοχή στο στρες, μειωμένη ανοσία.
Το δέρμα δεν "προειδοποιείται" για έκθεση σε UV και καίγεται πιο εύκολα.
📌Η παθολογική κατάληξη της χρόνιας αποκοπής από το φως:
Αϋπνία, χρόνια κόπωση, δυσθυμία, κατάθλιψη.
Ανοσοκαταστολή, ειδικά σε περιόδους ηλιοφάνειας με γυαλιά.
Μειωμένη σύνθεσης βιταμίνης D, ακόμα και τοπικά στους οφθαλμούς.
Διαταραχή θερμορρύθμισης γιατί δεν ενημερώνεται επαρκώς ο υποθάλαμος.
Μεταβολική δυσρύθμιση και πιθανή επιδείνωση σε προδιαβητικές καταστάσεις.
📌Το επιχείρημα με τα μελανώματα καταρρίπτεται:
Οι περισσότερες περιπτώσεις μελανώματος εντοπίζονται σε περιοχές που δεν βλέπουν σχεδόν ποτέ ήλιο, όπως γλουτοί, ράχη, έσω μηροί.
Το πρόσωπο και το τριχωτό της κεφαλής, αν και εκτεθειμένα καθημερινά, έχουν από τα χαμηλότερα ποσοστά.
Η συσχέτιση του ήλιου με το μελάνωμα είναι στατιστικά ασθενής και όχι αιτιολογική.
Υπάρχουν περιπτώσεις που τα γυαλιά έχουν ιατρική θέση?
☑️Ναι:
Σε οδήγηση με έντονη αντηλιά.
Σε καταστάσεις φωτοφοβίας ή εκφύλισης της ωχράς κηλίδας.
Σε ανακλαστικές επιφάνειες όπως χιόνι, θάλασσα, τζάμια.
Αλλά η καθημερινή χρήση από παιδιά και ενήλικες για “προστασία”, ακόμη και σε συννεφιά, δεν προστατεύει αλλά αντιθέτως απορρυθμίζει.
Το φως του ήλιου είναι ρυθμιστής ζωής.
Μην το φοβάσαι, μην το μπλοκάρεις χωρίς λόγο.
Αντί να αποκόβεσαι από το φυσικό ρυθμό του κόσμου, συντονίσου.
Άσε τον ήλιο να "μιλήσει" στον εγκέφαλό σου.

Η Δρ. Λιλιάνα Ζελάδα Ρουκ παραδίδει την κοινοποιημένη συμβολαιογραφική πράξη στο Ιατρικό και Οδοντιατρικό Σύλλογο της Σάντα Κρους δε λα Σιέρα στη Βολιβία, στην οποία αποδεικνύεται ότι όλα τα ενέσιμα και τα εμβόλια που αναλύθηκαν στην παρουσίαση που η ίδια πραγματοποίησε πριν λίγες ημέρες ενώπιον συμβολαιογράφου, του Τύπου και παρευρισκομένων, παρουσίασαν μόλυνση με γραφένιο και νανοτεχνολογία όταν εξετάστηκαν με οπτικό μικροσκόπιο.

Η γιατρός καλεί τις αρχές να ανοίξουν έρευνα για το θέμα, να αναλύσουν τα σκευάσματα των εμβολίων και να δώσουν εξήγηση για ποιο λόγο υπάρχουν αυτές οι ουσίες εκεί, καθώς αυτό που αποκαλύπτεται είναι υψίστης και άνευ προηγουμένου σοβαρότητας.
https://rumble.com/v6xkbpq-dr.-liliana-zelada-delivers-the-notarized-act-to-the-college-of-doctors..html?mref=36f65j&mc=ebrql

ΠΟΙΟΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΑΥΞΑΝΕΙ ΡΙΣΚΟ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΚΑΡΚΙΝΟΥ;
Ο ογκόλιθος της Λογικής, Αριστοτέλης, ήταν από τους πρώτους που έκαναν την συσχέτιση μεταξύ συναισθημάτων και ασθένειας:
"Τα συναισθήματα της Ψυχής ασκούν την επίδραση τους στο σώμα"
Ο Χαρακτήρας τύπου C αντιμετωπίζει τις στρεσογόνες αλλαγές στη ζωή και την απώλεια με
1. καταθλιπτικά συμπτώματα
2. καταπίεση των συναισθημάτων
3. αναβάλλει τις δικές του ανάγκες έναντι των αναγκών των άλλων
Tα δύο πρώτα είναι εύκολα κατανοητά. Θέλω να μείνουμε στο 3:
"Αναβάλλει τις δικές του ανάγκες έναντι των αναγκών των άλλων"
Ίσως ο πιο εύκολος τρόπος να αποτύχεις, ή να...ασθενήσεις, είναι να έχεις όλους τους άλλους ευχαριστημένους.
Επίσης, αυτό μπορεί να κρύβει και άλλα πράγματα όπως, το σύνδρομο του Θεού, άρα και κρυφό εγωισμό, όπου προσπαθείς
να σηκώσεις βάρη για τα οποία οι ώμοι σου δεν αντέχουν
και τελικά δημιουργείς νεύρωση, διαλύοντας τις φυσικές σου δυνάμεις
Πρακτικά εμποδίζεις τους άλλους να εξελιχτούν, λύνοντας διαρκώς εσύ τα προβλήματα τους, άρα σε φιλοσοφικό επίπεδο παρεμβαίνεις στα "μαθήματα" τους στον υλικό κόσμο.
Στην Ψυχολογία, το 1991, έγινε η διατύπωση πως ο Χαρακτήρας Τύπου C έχει υψηλό Νευρωτισμό & Εσωστρέφεια ταυτόχρονα (Εικόνα 1)
Οι πρώτοι ερευνητές που διατύπωσαν την θεωρία του Χαρακτήρα του Καρκίνου ήταν οι Greer & Watson το 1985
Αυτό όμως είναι η αρχή.
Η διευθύντρια του Τμήματος Γυναικολογικής Ογκολογίας, Susan Lutgendorf σε μια από τις πολλές μελέτες της, παρατήρησε πως
ασθενείς με καρκίνο των οωθηκών, που είχαν αίσθημα μοναχικότητας, κατάθλιψης, παραίτησης, είχαν σχεδόν 50%
μειωμένα Κύτταρα Φονιάδες, σε σχέση με τις γυναίκες που δεν βίωναν έντονα αρνητικά συναισθήματα.
Οι Φυσικοί Φονιάδες, είναι ο ένας από τους δύο πολεμιστές μας που σκοτώνει Καρκινικά Κύτταρα
Άρα τα αρνητικά συναισθήματα μείωσαν στο 1/2 την δύναμη σε έναν από τους δύο πιο ισχυρούς πολεμιστές μας

Έχουμε την Γνώση - Έχεις την Επιλογή

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1. Type C Personality: Conceptual Refinement and Preliminary Operationalization
2. Greer, S., and Watson, M. (1985). Towards a psychobiological model of cancer: psychological considerations.
3. Social support, psychological distress, and natural killer cell activity in ovarian cancer

Το γνωρίζατε ότι πάνω από το 70% του παγκόσμιου πληθυσμού εμφανίζει κάποια μορφή δυσανεξίας στη λακτόζη;
Αυτό συμβαίνει όταν το σώμα δεν παράγει αρκετά το ένζυμο της λακτάσης που είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση της λακτόζης. Το αποτέλεσμα; Φούσκωμα, αέρια, δυσφορία μετά την κατανάλωση γαλακτοκομικών προϊόντων.
Αλλά μην ανησυχείτε, υπάρχουν πολλά τυριά που είναι χαμηλά ή ακόμη και χωρίς λακτόζη, ειδικά τα τυριά ωρίμανσης!
Σημείωση
Ο όρος «χωρίς λακτόζη» σημαίνει ότι το προϊόν περιέχει λιγότερο από 0,01% λακτόζη (δηλαδή 0,01g/100g). Δηλαδή πρακτικά ανιχνεύσιμα μηδενική.
Ας δούμε πιο αναλυτικά τα πιο "ασφαλή" τυριά:
🧀 Παρμεζάνα (Parmigiano Reggiano) – Πολύ χαμηλό σε λακτόζη λόγω μακράς ωρίμανσης.
🧀 Πεκορίνο – Από πρόβειο γάλα, πάλι ωρίμανσης, σχεδόν μηδενική λακτόζη.
🧀 Μπρι (Brie) – Μαλακό, κρεμώδες τυρί με ίχνη λακτόζης, ανάλογα την ωρίμανση.
🧀 Ροκφόρ & Γκοργκοντζόλα (Blue Cheese) – Ωριμασμένα και συνήθως χαμηλά σε λακτόζη.
🧀 Γκούντα (Gouda) – Επιλέγουμε όσο πιο ωριμασμένο γίνεται για λιγότερη λακτόζη.
🧀 Γκρουγιέρ (Gruyère) – Σκληρό και πικάντικο, με ελάχιστη λακτόζη όταν είναι ωρίμανσης.
🧀 Κάμεμπερτ (Camembert) – Παρόμοιο με το Brie, με πολύ μικρή ποσότητα λακτόζης.
🧀 Χαβάρτι (Havarti) – Μαλακό, ιδανικό για σάντουιτς ή λιώσιμο. Όταν είναι ωρίμανσης, η λακτόζη μειώνεται.
🧀 Φέτα – Παραδοσιακά από πρόβειο ή κατσικίσιο γάλα, με φυσικά λιγότερη λακτόζη απ’ το αγελαδινό.
Μπορούμε λοιπόν να απολαμβάνουμε τα τυριά, χωρίς τα ενοχλητικά συμπτώματα. Απλά με τη σωστή επιλογή.
📲 Ποιο είναι το δικό σας αγαπημένο τυρί; Γράψτε στα σχόλια και κάντε tag έναν φίλο που πρέπει να το διαβάσει!